|
||||||||
|
"Justin wilde bekend worden om zijn schrijfwerk. Hij begon aan twee boeken die we allemaal graag hadden willen afmaken. Wat we overhouden is niets minder dan buitengewoon. Hij nam zijn tijd, hij stopte zijn pijn en hart in zijn schrijfwerk, in zijn menselijke ervaring. Justin heeft een stempel gedrukt op duizenden mensen wereldwijd. We zullen voor altijd in staat zijn om te duiken in en zoveel te leren van wat hij creëerde, hoe hij zichzelf in deze wereld hield, hoe hij steeg en hoe hij viel. Er zijn zoveel diepzinnige aspecten van Justin Townes Earle die zijn geliefden en fans voor altijd kunnen omarmen." - Justin's vrouw Jenn Marie Earle De Americana-wereld werd in 2020 opgeschrikt door de dood van Justin Townes Earle (JTE), de getalenteerde country, folk, blues-muzikant die in de voetsporen trad van zijn vader, alt-countryheld Steve Earle. Zijn liedjes waren rijk aan gitaar, orgel en blazers (waarvan hij de eerste twee had gespeeld in de band van zijn vader) en bevatten suggestieve, persoonlijke teksten geïnspireerd door zijn eigen persoonlijke demonen en de grimmige realiteit van het leven in het algemeen. Vanaf 2007 had hij in totaal acht albums uitgebracht. Zijn laatste album, "The Saint of Lost Causes" uit 2019, werd zeer goed ontvangen. Het was een beloftevol teken dat hij er nog steeds was en dat hij goed op dreef was. JTE stond zogezegd bekend om zijn regelmatig terugkerende verslavingsproblematiek, die al in zijn tienerjaren was begonnen. Hij was al te vaak ternauwernood aan de dood ontsnapt en regelmatig moest hij zich terug knokken om weer clean te worden. De muziek lijkt hier niet onder geleden te hebben. Kwalitatief gezien kon hij op z'n beste momenten wedijveren met zijn vader. Let wel, Steve Earle was geen modelvader voor Justin Townes. Zijn ouders waren al gescheiden toen hij een peuter was, en hij groeide op bij zijn moeder. Ook ontkwam je er niet aan hem te vergelijken met een andere legendarische singer-songwriter. Dat kwam door zijn tweede voornaam. Zijn vader was namelijk uitermate goed bevriend met Townes Van Zandt en was van plan zijn oudste zoon naar hem te vernoemen. Moederlief stak daar voor een gedeelte een stokje voor, door ook de naam Justin naar voren te schuiven. Steve Earle heeft ook zo zijn eigen verslavingsproblematiek gehad, en Townes Van Zandt stierf op 52-jarige leeftijd na een leven vol demonen, drank en drugs. Ook op dat vlak zijn er dus raakvlakken. Desondanks vond JTE altijd wel de kracht om goed te presteren als muzikant, en kent zijn repertoire meer dan genoeg juweeltjes. Het reeds vernoemde "The Saint of Lost Causes" was een aangrijpende kritiek op de Amerikaanse droom in 12 nummers en gaf blijk van een ontluikende belofte die teniet werd gedaan toen hij op 38-jarige leeftijd bezweek aan een lange strijd met drugsmisbruik. Dit album klinkt wat meer ingetogen en wat traditioneler dan we van Justin gewend waren, maar het bleek al snel een geweldig album. De instrumentatie is prachtig, Justin is goed bij stem en de teksten zijn ook dit keer vlijmscherp. Dat album staat centraal op "ALL IN: Unreleased & Rarities (The New West Years)". Negen van de negentien nummers zijn demo's voor die plaat en de meeste daarvan haalden uiteindelijk niet het definitieve album, hoewel met name "Already Gone" en "All Or Nothing" fantastisch zijn. Wat we ook kunnen zeggen van de work-in-progress versie van het titelnummer en demo's van "Appalachian Nightmare" en "Over Alameda", twee demo's die ter vergelijking gekoppeld zijn aan de uitgebrachte albumversies. Dan zijn er twee niet eerder verschenen covers, bedoeld als bonustracks: het formatieve "Rocket 88" van Jackie Brenston en een beklijvende versie van Fleetwood Mac's "Dreams" die dient als de eerste single van het album. Andere zeldzaamheden op "ALL IN" gaan over de periode rond "Kids in the Street", zijn album uit 2017, waaronder een demo van "If I Was the Devil" van dat album en twee live tracks uit die periode die live zijn opgenomen voor de SiriusXM radioshow van de oudere Earle: "So Different Blues" van Mance Lipscomb en Kids in the Street's openingstrack "Champagne Corolla", een eerbetoon aan de Toyota sedan, een klassiek countrynummer met sterke bluesinvloeden dat gaat over een meisje dat langsrijdt in een champagnekleurige Corolla. Het album sluit af met drie zeldzame covers die Earle opnam: een 2014 versie van Bruce Springsteen's "Glory Days" voor een Born in the U.S.A. tribute album, een 2010 versie van John Prine's "Far from Me" opgenomen voor een tribute album aan die legendarische songwriter, en een versie van Paul Simon's "Graceland" dat werd uitgebracht als B-kant/bonustrack bij "Kids in the Street". Alles bij elkaar laat "ALL IN" een mooi open en ruimtelijk geluid horen, dat beelden van uitgestrekte Amerikaanse landschappen en met name landschappen in het diepe zuiden van de Verenigde Staten op het netvlies tovert, en deze plaat is dan ook een subliem laatste hoofdstuk in het leven van één van de grootste singer/songwriters van deze eeuw. Releasedatum: 9 augustus 2024 Tracks:
|